week van frustraties

Hallo lieve mensen,

Een week van frustraties is bijna voorbij. In Nederland bereid je je voor op allerlei verschillen in voedsel, je gezondheid, de instelling van de mensen en de cultuur. Maar nu is het dan toch echt tijd voor frustratie.. Je doet je best om van alles te regelen, om iets nieuws op te zetten, om er te zijn voor de mensen, maar voor mijn gevoel wil het niet van de grond komen zoals ik dat graag zou zien. Het e.e.a. ligt natuurlijk ook aan mijzelf omdat ik zeker ook worstel en mezelf regelmatig tegenkom. Maar het is toch zoals je van tevoren wordt gewaarschuwd een heel ander cultuurtje, en dat valt niet mee om met je westerse mentaliteit daar iets in te doen.
Het niet opdagen van leraren daar raak ik inmiddels aan gewend, net als dat niemand op tijd komt op zijn/haar afspraak, als deze ueberhaupt doorgaat. Verder verandert het lesrooster nog steeds regelmatig en niet bepaald in mijn voordeel. Daarnaast zijn de kinderen van 's morgens 6 tot laat in de avond volgepland met school, bidden, eten, chappel, zang, repetities, huiswerk en noem het maar op. (op vrijdagavond 23uur stond ik nog te kijken en luisteren naar wezen die zangles kregen) Dat maakt het lastig iets organiseren wat buiten schooltijd moet plaatsvinden. In een mooi gedicht heb ik mijn frustraties inmiddels een plekje gegeven en met de frustraties van dit weekeinde voel ik me al een stuk relaxter :) Nu zit ik dan ook op mijn bedje deze tekst te schrijven terwijl ik eigenlijk een afspraak heb. Maar omdat het regent ligt hier altijd alles stil dus hoef je niet te stessen dat je erdoor moet. Nee je maakt je niet druk, de afspraak is dan later of helemaal niet. That's just the way it goes.. Nice and relaxt. :)

Oh ja, alsof het weer zo moet zijn... Ik was van de week naar de stad om o.a. op zoek te gaan naar kalligrafeerpennen voor in mijn tekenles (senior 4) en alle studenten (2stk) van senior 6. Die pennen zijn helaas alleen maar te koop in de Mzungu bookshops. Met andere woorden in de dure boekwinkels. Maargoed, aldaar hebben ze de mooiste en de beste pennen maar onbetaalbaar voor het aantal wat ik graag wil hebben. Andere optie is een soort van fijnschrijver met een recht uiteinde waarmee je prima kalligrafieschrift kan uitoefenen. En nog wel in het dik en dun. Helemaal goed en een hele prima prijs. Net als ik wil betalen interrupeert een man mijn gesprek met de verkoopster. Een allervriendelijke indische man die mij aanbiedt om de pennen te betalen omdat hij hoorde dat het voor weeskinderen op school zijn. Helemaal geweldig toch?!! Mijn dag kon niet meer stuk!
Voor iedere student heb ik voorbeelden gemaakt van het alfabet in kleinschrift en in hoofdletters zodat ze wat kunnen beginnen met oefenen.

Aangezien vrijdag de week van het gebed is begonnen kan ik volgende week mijn lessen wel op mijn buik schrijven. In overleg heb ik dan ook besloten om voor een paar dagen mijn boeltje te pakken en er eventjes tussenuit te gaan. De tent van Anouck mag ik meenemen en maandagochtend vertrek ik vroeg met de bus naar het westen. Ik wil eerst naar het Budongo Forest, een regenwoud met chimpansees, redtailed monkeys, vogels, vlinders en 60mtr hoge mahoniebomen. Daarna hoop ik via Lake Albert wat noordelijker te kunnen reizen naar Murchison Falls National Park. Ik weet niet of dat via die weg gaat lukken of dat ik een andere route moet nemen omdat openbaar vervoer via die weg moeilijk is en ik kom dichter bij de Congo dus dan moet je wat uitkijken. Maargoed, ik informeer daar in Budongo wel naar alvorens ik verder ga, en anders neem ik een wat makkelijkere maar minder scenic-achtige route naar de Murchison Falls. Hoe lang ik daar blijf weet ik nog niet, dat ligt er aan hoe vlot alles loopt. Plannen is in Oeganda een ramp dus houdt ik een slag om de arm qua tijdsbestek. Ik wil nog wat in het park rondwandelen en kijken. Daar moeten enorme leuke campeerplekjes zijn bijv. op de top van de Falls en in het regenwoud. Maargoed ik zie het wel.
Op zijn vroegst hoop ik vrijdag terug te zijn. Maar zondag in ieder geval omdat maandag de 'normale' werkweek met de lessen weer gaat beginnen.
Mijn verhaal en belevenissen lezen jullie de volgende keer.

Gelukkig heb ik, een week uren wachtend op verbinding en uploadings, eindelijk wat fotootjes kunnen uploaden op mijn hyves site. Dus als je het leuk vindt.. www.evelienbannink.hyves.nl

Oke, dat was het dan voor vandaag. Ik hoop dat de regen zo is afgelopen dan ga ik alsnog naar mijn afspraak, kan ik nog wat leuks doen, tasje pakken en op pad.

Toulabagane (tot later)

Liefs
Evelien