nieuwe belevenissen

Nieuwe belevenissen..

zaterdag 2 weken geleden was de laatste dag van de week van het bidden. Dit was de dag van het baptisen/dopen. Persoonlijk vindt ik het een mooi deel van dit geloof, ze vinden nl. dat je vanaf een bepaalde leeftijd pas gedoopt kan worden. Pas dan ben je oud en wijs genoeg om zelf te bepalen wat je wilt geloven en is het jouw keuze om gedoopt te worden.
Na een ochtend van bidden (van 9-14uur) werd er eerst een feestmaaltijd geserveerd. Uitgebreider en luxer dan normaal; naast de portie rijst, portio en bonen kregen ze een kippenpootje wat groentetjes en een aardappel en waren er ook wat kruidjes gebruikt waardoor het geheel warempel nog smaakte ook nog. Dat was al een feest op zich.
Daarna werden we met groepen in de taxibus gepropt om af te reizen naar Makarere University, aldaar is een zwembad voor het dopen.. jawel zoals vermeld in de bijbel.. dopen, onderdompelen met kleding en al in het zwembad onder het genot van gebeden en gezang. Een heel bijzondere beleving. Naderhand kregen ze een officieel certificaat.

Met de art en craft zijn we begonnen met het maken van de kerstkaarten. Dat is een hele leuke klus en voor mij nog een leuke uitdaging aangezien de lerares zelfs nog wel kan leren hoe je o.a. les geeft. Ze geeft de kinderen bijvoorbeeld al alle dure materialen alvorens ze uitlegt wat de bedoeling is. De kinderen beginnen met knippen, gaan zitten op de stoffen als een soort van picknick-kleed etc. etc. Grote verschillen in werkwijzen, en perfectioneren van je werk. Veel te leren dus nog. Maar wel heel leuk.

De dramarepetities gaan weer goed, Mathias komt nu regelmatig om de kinderen te begeleiden en het stuk te perfectioneren. Vanaf dit weekeinde zal het geheel in grote lijnen klaar zijn incl. kostuums en muziek (dat Mango Tree verzorgt) en op vrijdag 24 july is de eerste 'productiedag'. Dan is het eerste optreden voor de studenten en evt. verzorgers/familieleden om te kijken hoe het gaat en voor evt. verbeterpuntjes.

Eindelijk heb ik het rond dat ik zwemles kan geven. Het was een heel georganiseer maar vanaf deze week ga ik iedere maandagmiddag en vrijdagmiddag met 40 kinderen op pad (uur heen lopen, anderhalf uur zwemles in groepen, en uur terug lopen) wederom naar Makarere University. Mijn bedoeling was om aan max 30 kinderen les te geven, maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om 10 kinderen teleur te stellen, mijn princiepe hier is dan ook iedereen of niemand. Ze gaan allemaal mee dus! Jippie!
Met de manager van het zwembad heb ik een goede deal kunnen sluiten voor het financiele plaatje. 75% korting op het entreegeld per student. Dat gaat me een smak geld kosten maar ik heb het er dubbel en dwars voor over. Ik begin met senior 1, 2 en 3. 40 studenten, gedurende 4 weken, 2x pwk les. Na de schoolvakantie vervolg ik met les geven aan senior 4, 5 en 6. Wederom gedurende 4 weken, 2xpwk les aan een grote groep studenten.
Mijn doel is dat ze de basis leren van het zwemmen in kennis en kunde, en dat ze vooral veel plezier hebben. Wie weet kan het een kleine positieve bijdrage leveren in de toekomst/ontwikkeling van de student.
Afgelopen maandag was de eerste zwemles. Vol enthousiasme werd ik op school ontvangen en na de tekenles zouden we vertrekken. Maar zoals altijd ging het op zijn oegandees... een uur te laat kwamen we dus aan op het zwembad.
Grote hilariteit bij de dames alleen al voordat ze ueberhaupt uit de kleedkamer kwamen, en nog veel meer toen ze, na wat droogzwemmen, te water gingen. Door het tijdgebrek moest ik mijn oefeningen aanpassen en gingen ze allemaal tegelijk het water in wat een grote chaos met zich mee bracht, maar we hebben enorm gelachen. De grootste angst voor het water is overwonnen, het gevoel van drijven is er en de armbewegingen hebben ze door .. de volgende les zal een stuk beter gaan. Wel moest ik regelmatig als een soort van politieagente optreden want uiteindelijk heb je met pubers te maken en gaan ze met je aan de haal als je niet streng genoeg optreedt, regels maakt en ze goed aanstuurt. Maargoed, ze weten de voorwaarden en kennen de regels die ik vanaf volgende les nog verder ga aanscherpen om het resultaat tot een succes en een groot plezier voor een ieder te brengen. Een hele klus, een goede leer ook voor mij en ontzettend leuk!
Vandaag was de 2e les en dat ging al stukken beter. Vooruitgangen zijn geboekt in organisatie, luisteren en uitvoering van de oefeningen. De wandeling naar het zwembad is iedere keer ook weer een hele onderneming, we moeten de halve stad door en dat met zo'n grote groep. Om de beurten willen ze hele gesprekken met me aan gaan. We raken vertrouwd met elkaar en er begint een mooie band te ontstaan met de kinderen. Zelfs de verlegen en terughoudende kinderen worden vriendjes met mij en dat is heel erg leuk. Ze beginnen nu wat losser en vrijer te worden en de vragen en verhalen komen nu los.

Verder waren we vorige week druk met de organisatie van de afscheids-poezie-wedstrijd van Anouck. Één groot succes. Wat een mooie gedichten zaten er tussen. Hier onder volgen twee van mijn favorieten. Het gedicht van Bettie raakte mij erg, ik dacht eerst dat het om een geliefde van haar ging (ze is nog maar 16jaar) maar uiteindelijk gaat het over haar vader. Die van Faisal is uiteindelijk 3e geworden, een erg leuke knul die waarschijnlijk volgend jaar naar een ander school moet omdat zijn vader, die moslim is, gaat betalen voor het schoolgeld, en daarom vindt dat zijn zoon naar een moslim-school moet. Na 4 jaar gewoond en geleefd te hebben bij het ASOD wordt hij bij zijn vriendjes weggehaald, moet hij meer volgens het moslim geloof leven en werken, en dat vindt hij helemaal niet leuk. 'Maar' zegt hij, het kan ook maar zo weer veranderen en ook dat is niet leuk, deze jongen heeft altijd in onduidelijkheid en onzekerheid geleefd en nog steeds. En dat doordat zijn gescheiden ouders aan hem trekken en zo maar wat doen. Heel jammer.

Titel : the other half of me
Written by : Balwana Bettie

The other half of me
the other half of my rib
your absence makes me have to grow older
you live right in my beating heart
every life right in my beating heart

Every day that goes by
makes me miss you and love you the more
because it has been so wrong
i had this feeling that i would be

Wondering if your heart is still mine
i want to cry sometime
for i miss you like the snow coming down in June
i miss you

For you know
that there is always one person
that will always have your heart
though you never see it coming
for it was blinded from the start

I will always give you a big drop of love
that my heart possesses
For i love you Daddy

en

Titel : African child
Written by : Mubiru Faisal

Oh African child!
No food to eat,
no water to drink,
and even a house to sleep.
Whose children are we?

Oh African child!
But parents are the
ones to be blamed
for all of this,
because they don't
want to educate us.

Oh African child!
Are bright but no education,
dust bins are our soda,
Wandering all over
the streets like
orphans.
Whose children are we?

En toen ons feestje.. qua organisatie viel dat nog wel tegen. Tot donderdagavond 12pm en vrijdag de hele ochtend zijn we aan het koken geweest.. hutspot met hachee voor 24 personen, en via via hadden we jawel.. wat UNOX-rookworsten weten te bemachtigen.:) En dat alles koken/verwarmen op ons kerosine potje, een gaspotje van de buurvrouw en nog een kerosine potje van de buurman. Het heeft mij een stuk van mijn duim gekost en we waren kaduk maar het resultaat mocht er zijn, heeeeerlijk, hahaha
De gasten waren mooi op tijd, we hadden wat kaarsen gekocht om wat gezelligheid aan te brengen op de patio en Vincent (een van de studenten) had muziek geregeld. Ik heb nog nooit zo gelachen, wat een feest! Geef arikanen wat drinken en muziek en je komt niet meer bij. Als we het er nu over hebben en de foto's bekijken liggen we weer helemaal in een deuk. Geweldig!! Ook dit nederlandse feestje eindigde, in dit geval gelukkig, op zijn oegandees, om 12pm waren Anouck en ik klaar met schoonmaken, opruimen en hebben we nog wat nagepraat, gedoucht en naar bed. Helemaal goed.
Klokslag 8 in de ochtend kwam Charity alweer met nog wat studenten om spullen op te halen en het boeltje verder op te ruimen.

Afgelopen donderdag was er een sportdag voorafgegaand door een debat over de gelijkheid van mannen en vrouwen. Deze was in samenwerking met een andere school op ruim een uur loopafstand. Collega-leerkrachten hadden dit georganiseerd en het was erg leuk, leerzaam (geweldig gedebatteerd!), gezellig, goed samengewerkt en natuurlijk sportief.
Vandaag was het grotendeel van de kinderen verdoofd van spierpijn.

De laatste dagen van Anouck zijn ingegaan en vanaf volgende week maandag zal het dus rustig zijn in mijn huisje. Maar genoeg werk te doen aangezien de examens vanaf maandag beginnen. Voor het eerst zit ik aan de andere kant van het verhaal. Ik geef examens en moet beoordelen. Spannend en erg leuk. Met Barnabas (leraar fine/art) heb ik vandaag een overleg gehad hoe ik moet beoordelen, waar op te letten, en wat voor cijfersysteem er gehandhaafd wordt.. Misschien kan ik t.z.t. wat scannen en kan ik jullie het best getekende examen-stilleven laten zien. Kortom, ik vermaak me wel.

Nou dat was het weer voor nu, jullie horen z.s.m. weer vanuit het oegandese land.. :)

Veel liefs
Evelien
p.s. voor foto's; blijf kijken op www.evelienbannink.hyves.nl