indrukken

Het voelt alsof ik hier al minimaal een maand ben. Zoveel gezien, gedaan, meegemaakt en gevoeld.

Mijn eerste indrukken; enorme chaos, drukte, rotzooi, ongezond, onhygienisch en armoede. Het lijkt wel oneindig en onoverzienlijk.

De stad Kampala is erg groot en onderverdeeld in meerdere wijken. Ik zit nu in de wijk Kyebando, het noordelijke deel van de stad. Het centrum is een chaos en drukte van mensen en verkeer. 's Morgens hangt er een grote wolk van smog over de stad en overdag is het warm, hectisch en stoffig. Maar toch 'loopt' alles, zijn de mensen vriendelijk, vrolijk en blij.

Sinds vorige week maandag woon ik in Kyebando (uitspraak Sjeebando). Een van de vele grote sloppenwijken/getto's van Kampala. De straten zijn onverhard en vertonen grote gaten die dichtgegooid worden met puin en huisvuil. De mensen gooien alles van zich af en bekommeren zich niet om orde, hygiene etc. Zodra het regent dan transformeert de weg zich tot een enorme blubberige glijbaan van viezigheid. Al glibberend (en met droogte stuift het enorm) loop je dan langs de ontelbare winkeltjes (soms van slechts 1x1 mtr en 's avonds zijn sommigen verlicht d.m.v. kaarsen of olielampen) auto's en brommers (boda-boda's) ontwijkend en meelopend in een kudde van koeien met enorme hoorns. Bestuurders claxonneren, en roepen of je mee wilt rijden en kinderen zwaaien en roepen je na (mzungu, dat betekent iets in de trand van rijke. In hun ogen zijn blanken rijk). Dat is niet negatief bedoeld, het is een soort begroeting en de taxi/buschauffeurs zijn een soort van proppers, ze stoppen overal om mensen in de bus te krijgen.

Mijn guardian-angel Charity, een 19-jarige wees van het ASOD is mijn steun en toeverlaat. Hij neemt mij bijna dagelijks op sleeptouw mee de stad door naar allerlei bezienswaardigheden, hij leert mij de taal een beetje, helpt me met boodschappen doen (mzungu's betalen een veel hogere prijs) en hij helpt mij bekend maken met de weg en gebruiken. Heel handig en noodzakelijk!
Charity is apetrots en blij, want net als ik leert hij hiervan. De mensen kijken tegen hem op. Zo trots, blij en lief!

Het ontvangst bij het ASOD was super!
Speciaal voor mij is er een welkomst-bbq-feestje georganiseerd. Meerdere leraren en mensen van de staff waren aanwezig in het huis van Renzo en Marlies (ook vrijwilligers die hier al 8 maanden zitten)
De direkteur/eigenaar John is een hele lieve en bezorgde man. Het is de goedheid zelve. Slechts 2 banen heeft hij om zoveel mogelijk geld te kunnen verdienen voor het ASOD, de school en zijn eigen gezin. Ongelofelijk! Soms werkt hij dagen van 24?! uur. Geen slaap, gewoon niet zeuren en doorgaan. Hij doet heel veel voor de kansarme kinderen.
Bewust kansarm want Charity is een goed voorbeeld van een kind dat dagelijks bidt voor een beter leven, heel hard werkt en zijn best doet om wat te bereiken. Hij droomde er ooit van om naar school te kunnen. Nu is hij klaar met senior6 en in september heeft Anouck en haar familie ervoor gezorgd dat hij mag gaan studeren op de university. Dus zeg nooit nooit! Just praying and positiv thinking! Helemaal Geweldig!

Maargoed, er zijn nog veel meer kinderen in het ASOD. Een aantal hebben helemaal niets, sommigen hebben zelfs HIV/AIDS. En er zitten dagen tussen dat ze niet eens te eten hebben..

Momenteel is het nog vakantie, vanaf volgende week begint het volgende semester weer.
Maandag ben ik naar school geweest om te praten over hoe ze werken, hoe de klassen zijn ingedeeld, welke vakken worden gegeven etc. etc.
Afgesproken is dat ik volgende week maandag en dinsdag in de lessen kom en de lessen zal volgen. Om een indruk te krijgen van hoe er les wordt gegeven, want materialen zijn er niet. De kinderen moeten dus de hele dag luisteren en alert zijn. Afzien dus.

Ik heb voorgesteld dat ik wil gaan assisteren in het lesgeven waar ik kan.
Hoogstwaarschijnlijk zal dat o.a. in een godsdienstles4 zijn..daar wordt gesproken over hoe het leven nu is. Vertellen over de wereld, dus kan ik mooi over Nederland en andere landen waar ik geweest ben praten. Ik kan het laptopje hierbij zeer goed gebruiken om ook wat afbeeldingen te laten zien en o.a. een cd over Nederland. Zo zal ik ook voorlichting gaan geven over hygiene en sexualiteit, over geografie (heb mooie foto's) en de engelse taal. Veel zal ik gaan doen in de les Fine-art, tekenen, schilderen (stel hier niet veel bij voor i.v.m. beperkte middelen), drama (we gaan de kinderen toneelstukjes laten bedenken en uitvoeren over voorlichtinig van HIV/AIDS waarmee we 'de weg op' gaan. (een nieuw project waarmee we kinderen leeftijdsgenoten willen laten voorlichten) Handenarbeid, spullen (voornl. sierraden en tasjes) maken en een belangrijk deel, de verkoop ervan moet nog opgestart worden.

Verder begin ik volgende week met het geven van typ en computerles aan de staff en leraren. Dat is echt een must!! Dat gaan we doen op de computers die Anouck gedoneerd heeft. Sinds vorige week is er dan ook stroom op kantoor..YES!

Momenteel ben ik een voetbalwedstrijd aan het organiseren voor de staff en de studenten, als start van het nieuwe semester en eigenlijk als welkomstfeestje van Marlies zusje en vriend. (een bekende keeper uit Apeldoorn)
Kerstkaarten (zelfgemaakte) moeten worden bedacht, ontwikkeld en uitgevoerd worden. En er is vraag naar zwemles.. Jawel Evelien die zwemles gaat geven (dit is just for fun)

Er is nog veel werk, want het ASOD staat op een kritisch punt. Te weinig geld is het hoofd-probleem.
De dagen vliegen voorbij met het welbekende 'brandjes blussen' terwijl het hoog tijd is voor nieuw, verder en aanpakken. Het geld is zo hard nodig.

Zo heb ik vandaag samen met Marlies besloten dat we een fiets gaan kopen. Vaak moet iemand naar het centrum of het ziekenhuis om dingen te regelen of voor boodschappen. Het transport kost keer op keer veel geld. In totaal hadden ze al een fiets kunnen hebben, maar zover denken ze niet. Ik heb gezegd dat ik ook een fiets zal kopen (denk aan rond de 100euro voor een nieuwe fiets). Overal waar ik nu op bezuinig blijft aan het einde over om te doneren.. Ik zal de kinderen en de staf leren fietsen, want dat kan nog niemand. En zodra ik in oktober vertrek dan doneer ik mijn fiets aan het ASOD. Dan hebben ze er al 2. Goede investering toch?! Maar als je dit leest en je voelt je alsnog geroepen om een fiets te sponsoren..
mijn banknr. is 57 35 35 329 :)

Verder.. ik kan nog wel een poos door blijven vertellen, er is zoveel te doen, heb zoveel beleefd. En dan ben ik hier nog maar een week. Werkelijk ongelofelijk!

Sinds vandaag is mijn buik wat van slag en ben ik aan de diaree. Terwijl ik mijn eigen potje kook op de pas aangeschafte kerosine-pot, de hele dag door mijn handen loop te wassen en er alles aan doe om zo schoon, gezond en hygienisch mogelijk te leven.. Echt, de ziektes liggen op straat.

Ik zal proberen wat fotootjes toe te voegen om je een indruk te geven hoe het hier is.

Maar ondanks alles, de omstandigheden en het gemis is het hier super! Een hele andere wereld gevuld met de beste intenties en een lach op het gezicht. Jullie horen snel meer.

Veel liefs en groetjes
Evelien